Afgelopen zaterdag viel de keuze op pizzeria Costa d'Oro in Dordrecht. Het interieur is, op de open keuken na, nauwelijks gewijzigd sinds de opening eind 1972.
Alleen door de kou die af en toe over ons heen valt als er nieuwe gasten binnenkomen, weten we dat we niet op Sicilië zijn.
Voor het overige herinnert alles ons aan dolce Italia. De met schelpen bepleisterde muren, de plaatjes van het land, de formica tafels en stoelen, de mandflessen aan het plafond. De ridder in harnas. De kleuren van de jaren zeventig. De familiaire sfeer.
We aten heerlijk warm zelfbereid knapperig brood met kruidenboter, een goed gevulde kleine pizza en proefden van de huisgemaakte tiramisu.
De stamvader van dit sympathieke restaurantje aan de Voorstraat, dat slechts drie dagen per week de deuren opent, was de siciliaan Giovanni Battista Balistreri. Hij overleed in 1989 en zijn vrouw en dochters hebben de zaak voortgezet. Ik kom er al vanaf het begin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten